Witaj Wando, witajcie !
Miałem parę dni przerwy, zajęty byłem pracą , a poza tym jakiś totalny dół mnie dopadł...pogoda jest taka, że sama w sobie zniechęca do czegokolwiek, pada prawie cały czas z małymi przerwami. Nazbierało się dużo spraw które chciałbym poruszyć. Otrzymałem przesyłkę od Marka, Twoje wiersze z reprodukcjami Twoich obrazów, album z malarstwem Twego stryja i muzykę jednego z naszych kolegów z czasu młodości, i także muzykę Kitaro.
Czytałem Twoje wiersze , wzruszająca tęsknota za krajem przodków, tułaczy los. Mój nie żyjący już teść także został wywieziony w głąb imperium , dlatego bardziej rozumiem Twoje wiersze, jest w nich echo tego o czym opowiadał mi teść. Jesteś zafascynowana nadal Kazachstanem , krajem Twojego dzieciństwa i młodości i wcale się nie dziwię, to przecież najpiękniejszy okres w życiu człowieka. Tam przecież tyle pięknych kolorów, kwiaty i dłonie matki, pierwsze wzruszenia i drżenia serca.
W Twoich wierszach jest dużo barw, są bardzo malarskie, te szmaragdy jezior, turkusy bliskich oczu. Trudno w tak pięknym kraju być obojętnym na otaczającą przyrodę. Kazachstan jest w Tobie i pozostanie na zawsze w Twoich wierszach i malarstwie. Nie pisałem nic o malarstwie Twojego Stryja, jestem nim zauroczony, to z pewnością wybitny kolorysta, mistrz. Obraz zapatrzonej w dal matki bardzo mnie wzruszył...nie jest właściwym przyrównywanie jego malarstwa do kogokolwiek, on sam w sobie jest stylem. Ukłony głębokie dla pana Alfonsa, ani przez chwilę nie zwątpiłem w to, że gra w Nim dusza polska,choć unoszona przez, jak sam pisze, inne skrzydła.
Cieszę się, że mogę mieć album z reprodukcjami jego obrazów, oglądałem już go kilkanaście razy i zawsze chętnie wracam do tych wirujących, magicznych słońc...
Twój wiersz, bardzo osobisty, pod wpływem chwili stworzony i spontaniczne, myślę, że dlatego taki piękny, piękny jak otaczająca Przedpiekle przyroda, może więc i ją pokochasz tak samo jak tą w Kazachstanie.
Myślę, że nie powinnaś mieć żadnych wątpliwości czy publikować na forum swoje prace , czy nie - każdy ma wybór i może się wypowiadać w różny sposób.
Pozdrawiam serdecznie Dziadek

Witaj Marku , witajcie
Chciałbym Ci serdecznie podziękować za przesyłkę, dotarła w całości , płytkę już przesłuchałem,niektóre piosenki z niej znałem, jeszcze z okresów młodości, ciekawe i melodyjne , no i z towarzyszeniem gitary do której mam szczególny sentyment. Album z reprodukcjami stryja Wandy bardzo ciekawy, dla mnie to niedościgniony mistrz, człowiek ciężko doświadczony, a jednak bardzo pogodny , o czym świadczy jego twórczość. W malarstwie Wandy także można odkryć zachwyt nad pięknem Kazachstanu, takie piękno z pewnością inspiruje. O wierszach Wandy napisałem w poście do niej, podobają mi się , czytała je także moja mama, która także była pod ich wrażeniem. Przyznaję, że aż tak nie znam twórczości Nienackiego, oprócz tej przeznaczonej dla młodzieży, a którą pamiętam z dawnych lat, muszę poszukać w bibliotekach.
Odnośnie naszego kolegi z którym rozmawiałeś telefonicznie , to niech koniecznie opublikuje swój wiersz. Janku! bardzo Cię prosimy , byś się podzielił z nami swoją twórczością, każdy w życiu ma coś ważnego do opowiedzenia i to w rożny sposób, jeszcze raz serdecznie zapraszamy.
Odnośnie moich fotografii to już mi zapał nieco opadł, kiedyś spędzałem więcej czasu na włóczenie się po okolicy, ostatnio jakby mniej, może to z uwagi na pogodę.
Ja mam Nikona D40, jest to jedna z najtańszych wersji lustrzanek, na taką którą chciałbym mieć nie mam niestety kasy, ale myślę te,ż że i tak mojej wersji nie opanowałem jeszcze w sposób maksymalny. Nie chcę całkowicie zatopić się w fotografii, bo zabraknie mi czasu na inne zainteresowania, dzisiaj fotografia nie jest aż tak trudna, technika znacznie nam ją ułatwiła. Internet jest także pomocny, choćby w kwestii laboratoryjnej obróbki fotografii, czy wymianie doświadczeń z innymi pasjonatami. Masz rację , internet jest wieczny, człowiek raczej nie, dlatego warto coś po sobie zostawić. Namówię naszego kolegę Stasia Sikorskiego, który też maluje aby i on rozpoczął przygodę z naszym forum.
Ja dzisiaj chciałbym przedstawić swoje rzeźby, rzeźba to nie jest moja ulubiona twórczość ale chociaż spróbowałem. Głowa kobiety kiedyś mi spadła i odłamał się jej noc, szybko coś dokleiłem, ale nie jestem zadowolony . Rzeźbię w lipie, czereśni i piaskowcu, choć ten ostatni pozornie wydaje się miękkim ?
Pozdrawiam Was serdecznie i jeszcze raz dzięuję za przesłane mi materiały.
Dziadek

Witaj Dziadku. Witajcie wszyscy.
Cieszę się, że przesyłka dotarła w całości i, że sprawiła Tobie, i nie tylko, miłą niespodziankę i dała chwile radości.
Twoje zdjęcia na Galerię wpuściłem ale ostatnie przedstawia zamkową wieżę a nie, jak podpisałeś - zabawę w Międzyborzu. Prześlij mi mailem właściwe foto to je zamienię, w ramach moich administracyjnych uprawnień.
Wenus z Komornik wspaniała. Ja , włócząc się po polach i lasach często przyciągam konary i pieńki o różnych dziwnych kształtach i fakturach, trochę je obrabiam i potem one udają "rzeżby" - ale najczęściej ktoś z przyjezdnych znajomych zabiera je, za moim przyzwoleniem, do swojego ogrodu czy patio. Nie mam fotek więc nie mogę ich zaprezentować ale na przyszłość będę pamiętał o archiwizacji. Mam też znajomka w okolicy, który ma w rękach wrodzony talent do dłutka i kozika ale nieco mniej twórczej wyobrażni,
więc jak chce się coś konkretnego u niego zamówić to trzeba mu dać dokładny rysunek i opis. Ja niestety takich zdolności manualnych
nie mam więc pozostaję przy gałęziach i toporku.
Od czasu do czasu pisuję też okazjonalne wierszydła. Ponieważ jutro Dzień Zakochanych pozwolę sobie, ku zadowoleniu co niektórych znanych mi osób, i ku uciesze krytyków , zaprezentować swoje wypociny - bawmy się słowami razem.....

"Walentynka"

Za oknami Pani Zima
wodę skutą lodem trzyma,
śniegiem wszystko obsypała
i jaśnieje - bo jest biała
jak karteczka w mym zeszycie,
gdzie zacząłem dziś o świcie
składać strofy dla dziewczyny
na dzień Świętej Walentyny,
która w lutym czternastego
nosi miłość dla każdego,
jak i ja zakochanego.

W piecu huczy już wesoło,
coraz cieplej jest wokoło
więc zaczynam wiersz układać
woląc pisać, niżli gadać
o miłości do dziewczyny -
mojej cudnej Walentyny,
co na imię ma Wanduszka
i jest piękna niczym wróżka
z bajek dla dorosłych ludzi.
Ona wciąż mą miłość budzi
rano, wieczór i po zmroku
zawsze chcę być przy jej boku.

Załącznik:

Komentarz: Wszystkim Walentynkom i Walentym najlepsze życzenia...

007.gif [ 53.3 KiB | Przeglądane 15602 razy ]

Lecz niestety - w samotności
grzeję dzisiaj swoje kości
zapomniawszy o obiedzie -
Ona dzisiaj nie przyjedzie,
nie utuli, nie ukocha,
i nie wyzna mi miłości.
Pojechała sobie w gości.
Siedzę więc pod piecem z kotem,
obok suczka i owieczka,
w lichtarzu dogasa świeczka.
Pod oknem rżą moje konie
i psy wyją do Księżyca
co jak zwiewna baletnica
z obłokami tańczy smutek.

Zgasła świeca i piec wystygł,
poszły spać moje zwierzaki,
tylko cisza mi została
tak jak zwykle,
jak co dnia.
A gdzieś tam Wanda moja,
gdzieś tam hen jest ma Wanduszka-
pójdę więc znów sam do łóżka.....

I tym wesołym akcentem kończę.
Pozdrawiam wszystkich ; "Walentynki i Walentych".
Jaszczur

Witaj Jaszczur,witajcie koledzy !
Bardzo fajny wiersz i na czasie,widzę że nie tylko ja siedzę sam w walentynkowy wieczór,jedyna radosna wiadomość to to że odebrałem mamę ze szpitala .Dni są słoneczne ale noce mroźne,dzisiaj nawet porobiłem trochę fotek,ale nie jestem z nich zadowolony,poczekam na prawdziwa wiosnę.Ostatnio rozpocząłem obraz ,ale też jakoś nie chce mi się do niego podchodzić.Myślę że wpływ na to ma sytuacja w pracy,Parki nie otrzymują dotacji od państwa,nie mamy pieniędzy na paliwo,samochody stoją a my jedynie wykonujemy patrole piesze,co to za straż która jest tak mało efektywna,samochód jest podstawą.Nie mam już siły z tym walczyć,bo wszelkie argumenty są przemilczane-państwo które ma chronić zasoby przyrody doprowadza do kompletnej destrukcji organów ochrony przyrody,szkoda gadać.
Fajnie masz z tymi swoimi zwierzaczkami,nie dokucza Ci samotność,ja mam psa i wiele kotów,to wspaniali przyjaciele,są bohaterami moich fotografii (swoją drogą są bardzo fotogeniczne)Pies mój Reks przyszedł do mnie 7 lat temu,śmiertelnie przerażony sylwestrowymi fajerwerkami,a koty ,koty podrzucają ludzie którym się one znudziły...
Dzisiaj wstawię jakieś dwa obrazy,jeszcze nie wiem co ale poszukam w archiwum.W kwietniu,może w maju będę miał wystawę mojego malarstwa w gmachu Dyrekcji WPN.
Pozdrawiam serdecznie
Dziadek